به اندازه ورودیه های 50 دلاری، به کوهنوردان دماوند خدمات داده می گردد؟ - تنها پیامک

مینا قربانی راهنمای کوهستان دماوند و کوهنورد در مصاحبه با خبرنگاران، درباره وضعیت کمپ های موجود در دماوند گفت: مهمترین کمپ دماوند کمپ بارگاه سوم است و به جز آن کمپ های مختلف دیگری در دماوند مشاهده می گردد. قطعا کمپ های موقتِ فصلی بهتر از تفکر سازه است اما اکثر کمپ های افتتاح شده آموزش ها و ضرورت های محیط زیستی را نمی دانند و بعضی افراد با لابی گری توانسته اند این کمپ ها را تاسیس نمایند و اختیار بسیاری از این مجوزها در انحصار شورای شهر و شهرداری رینه است که متاسفانه عملکرد رضایت بخشی در منطقه ندارد.

او اضافه کرد: من از مجوزهای تمامی کمپ ها اطلاعی ندارم اما متاسفانه بعضی گردانندگان این کمپ ها افراد بی دانشی در زمینه کوهنوردی هستند و حتی شاهد هستیم بسیاری از این کمپ ها زباله های خود را تفکیک نمی نمایند یا از ظروف یکبار مصرف استفاده می نمایند.

این راهنمای کوهستان با بیان اینکه فدراسیون کوهنوردی بابت مجوز صعود به قله دماوند از توریست ها 50 دلار می گیرد، گفت: صدور مجوز صعود از طرف عوامل فدراسیون در پلور و رینه انجام می گردد و چه مقدار از این پول به فدراسیون می رسد و کجا هزینه می گردد تعیین نیست. حداقل انتظار یک توریست بابت دادن هزینه 50 دلاری داشتن یک پناهگاه تمیز است. متاسفانه اکنون در دماوند، پناهگاه های ما حتی اتاق امانت ندارد و شاهد هستیم بعضی مواقع وسایل کوهنوردان دزدیده می گردد.

قربانی اضافه کرد: متاسفانه اولویت هزینه کرد پول های دریافت شده از گردشگران و کوهنوردان، ایجاد امکانات رفاهی و اقدامات زیست محیطی در دماوند نیست. ما متوقع هستیم که دست کم بخشی از این هزینه خرج بهبود پناهگاه ها گردد زیرا که پناهگاه های مرتب و مجهز از ابتدایی ترین امکانات است که باید به کوه نوردان داده گردد. پناهگاه های دماوند باید تجهیز گردد و در شأن کوهنوردان ایرانی و خارجی باشد. اخیرا فدراسیون قول داده است که پناهگاه ها را تجهیز کند و چوب کاری و نوسازی بارگاه سوم کلید خورده است که با نوسازی پناهگاه قدیم شروع شد. اکنون وضعیت پناهگاه ها به گونه ای شده است که سالن غذا خوری تبدیل به کف خواب می گردد و از کوه نوردان 7 هزار تومان بابت خوابیدن در کف سالن غذا خوری می گیرند.

این بانوی کوه نورد گفت: فدراسیون باید در مورد کمپ ها سازماندهی بیشتری داشته باشد و متاسفانه این سازماندهی اکنون در دماوند آنگونه ای که باید باشد نیست.

او در باره فرناز دولتخواه (زنی که به تازگی در دماوند سقوط کرد و کشته شد) گفت: امن ترین جبهه صعود برای کوهنوردان جبهه جنوبی است زیرا که نیروهای امدادی بیشتری در آن منطقه مستقر هستند و منطقه یخچالی و یال های ناتعیین برای صعود در جبهه جنوبی بسیار کمتر است. خانم فرناز دولتخواه از شمال شرقی که خطرات بیشتری نسبت به جبهه جنوبی دارد صعود خود را شروع کرد. متاسفانه خیلی از کوهنوردان، قله دماوند را پیش پا افتاده می دانند.

او درپایان اضافه کرد: مبحث آموزش و تجربه کافی برای چنین صعودی متاسفانه دست کم گرفته شده است و شاهدیم در بعضی باشگاه های کوه نوردی بحث اقتصادی بیشتر از افزایش آگاهی و آموزش مطرح است و صعودها تجاری شده است.