چمران: رئیسی و قالیباف جواب مشخصی ندادند - تنها پیامک

خبرگزاری دانشجو گفت وگویی با مهدی چمران، نائب رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب انجام داده است که بخش های مهم آن در ادامه می آید:

- در ارتباط با انتخابات 1400 بعد از انتها انتخابات مجلس در سال گذشته، بلا فاصله کار شورای ائتلاف شروع شد.

- با تجربیاتی که دوستان از انتخابات مجلس آموخته بودند، برنامه ریزی را مفصل و دقیق­ تر کردند تا آن اشتباهاتی که در گذشته بود اتفاق نیفتد؛ چه از اشتباهات انتخابات ریاست جمهوری که در جمنا وجود داشت، و چه ایراداتی که اینبار بود و دیگران به صورت تذکر، توصیه و پیشنهاد به ما ارائه می­ دادند.

- تا به الان برای مصداق سرلیست شورای ائتلاف برای تهران هیچ صحبتی نشده است.

- دوستان ما اصرار دارند به خاطر اینکه لیست شناخته گردد، من شرکت کنم. من خودم می­ خواستم کنار بروم و فقط یاری های اینچنینی کنم.

- دوستان یکسری نظر سنجی انجام دادند و گفتند که بهتر است شرکت کنم و همچنین بر اساس استقبال مردمی که انجام شده، فکر کنم شرکت می کنم.

- در شورای ائتلاف قبل از انتخابات مجلس شورای اسلامی، جلسه ­ای برگزار گردید که آقای قالیباف هم در آن بودند و آقای رئیسی هم در این جلسات حضور داشتند البته قبل از اینکه رئیس قوه قضائیه شوند.

- این گروه حدود 14 نفر بود که پس از رفتن آقای رئیسی به قوه قضائیه، از این گروه خارج شدند. این گروه بعدا به شورای ائتلاف تبدیل شد.

- بیش از یکسال با آقای رئیسی می ­نشستیم و برنامه ریزی می ­کردیم و فقط بحث انتخابات نبود؛ حتی یک الی دو نامه به دولت نوشتند و گفتند: ما آماده همکاری هستیم، اما از جانب دولت پاسخی داده نشد.

- نامه برای رئیس جمهور بود و همه افراد این گروه آن نامه را امضا کردند و گفتند: همه ما آماده ­ایم تا با نیروهای تخصصی خودمان یاری بدهیم. یک الی دو نامه دیگر هم در موارد مختلفی در آن موقع نوشتند و به دولت دادند.

- هنوز به مصداق نامزدهای ریاست جمهوری نرسیدیم. هفته گذشته در همین گروه آخرین جلسه را برگزار کردیم و به مصداق نرسیدیم.

- ساختار مطرح شده و همین بحث شوراها که قرار بود جدا گردد، انتخاب شدند.

- بنده به شخصه با آقای رئیسی ایشان صحبتی نکردم. دوستان دیگر ممکن است صحبتی نموده باشند.

- هم آقای رئیسی و هم آقای قالیباف هیچ کدامشان جواب مشخصی ندادند.

- البته سخنگوی آقای رئیسی یا یکی از دیگران که به خاطر ندارم، از ایشان یک مسئله ­ای را عنوان کردند و گفتند: من آمدم اینجا و دارم کار می ­کنم و فعلا به جای دیگری فکر نمی­ کنم.

- به عقیده من این حرف نافی نیست؛ ولی اظهار صریحی در این حرف چه مثبت و چه منفی وجود ندارد.

- پیش بینی من این است که اگر آقای رئیسی شرکت کند، آقای قالیباف شرکت نخواهند کرد.

- البته امکان دارد اوایل حضور پیدا نمایند ولی نهایتا حاضر به شرکت نمی گردد. این پیش بینی من است. البته اگر آقای رئیسی بیایند، امکان دارد خیلی­ های دیگر نیایند.

- من قاعدتا فکر می­ کنم نباید ما با دو جریان (شورای ائتلاف و شورای وحدت) جلو برویم. این دو جریان وحدت نیست، بلکه انشقاق است.

- ان­ شاءالله به یک وحدت بینجامد و به انتها برسیم؛ و الا قطعا آسیب می­ بینیم. خود این کارها باعث می­ گردد که گروه­ ها و دسته ­های دیگری هم شکل بگیرید؛ کماینکه این دسته جات مختلف شکل گرفته ­اند.

- اسامی مختلف و جبهه ­های مختلف سبب گیج شدن و بلاتکلیفی مردم می­ گردد.

- کسی که بیشتر از همه بتواند در بین اصلاحات رای بیاورد، آقای ظریف است.

- آقای عارف هم می ­تواند تشریف بیاورد مثل دوره ­های قبل، ولی فکر می ­کنم آقای ظریف رای آوری بیشتری داشته باشد.

- البته گزینه ­ های جوانی هم وجود دارند که هنوز اعلام نکردند و ممکن است اعلام نمایند.

- دغدغه ­ای که الان هست بحث معیشت و اقتصاد مردم است. الان به معیشت مردم آسیب رسیده است.

- من همین دیشب می­ خواندم که سازمان آمار اینگونه اعلام نموده است: 60 میلیون نفر در ایران زیر خط فقر هستند. این خبر درست بود یا نه ولی من دیدم که اینطور زده بود. یک میلیون نفر فقط با 45 هزار تومان یارانه ­ها زندگی می­ نمایند؛ یا چند میلیون نفر با حقوق زیر 6 میلیون یا کمتر، زندگی می­ نمایند.

- این آمار جالب نیست. بنابراین در زندگی خودمان هم که با یک حقوق بازنشستگی می چرخد، فشارها را احساس می­ کنیم.

- این شرایط مردم را زده و بی­ انگیزه نموده است. ما تلاش­ مان این است که این انگیزه را ایجاد کنیم؛ با این تفکر که نتیجه انتخاب به اینجا می­ رسد.

- باید برای مردم تببین گردد که تغییر شرایط زندگی، بستگی به انتخاب آنها دارد.

- با کنارگیری کردن مردم از انتخابات، اوضاع بدتر می­ گردد و امکان دارد دو مرتبه گزینه­ های نامناسب سر کار بیایند.

- مردم باید به میدان بیایند و انتخاب هوشمندانه انجام دهند، نه انتخاب هیجانی و احساسی.

- باید مراقب وعده­ ها باشیم؛ زیرا دادن وعده کار ساده ایست ولی بعدا پای وعده ­ها نایستادن، نوعی توهین به مردم و رای مردم است.