آخرالزمان رنگارنگ - تنها پیامک

تیمی که همه از ته دل می خواستند بازی نوشان پیروز شود ،چراکه پر از ایده های نو و بعضا جاه طلبانه بود.

بازی Biomutant با این که قرار نیست تحولی برای ژانر اکشن نقش آفرینی باشد، همچنان حرف های زیادی برای گفتن دارد.حرف هایی که زیر سنگینی تعداد زیادی ایده ناب اما ناپخته به گوش نمی رسد.

نتیجه یک کوشش چهار ساله

Biomutant همیشه کوشش می نماید تا بزرگ تر از میزان اش ظاهر شود. بازی ای که چهار سال تمام در فرایند ساخت بوده و با وجود کوچک بودن تیم سازنده، یک اثر چند ده ساعته است و با بزرگ های این ژانر شاخ به شاخ می شود. چه طراحی جهان، چه طراحی شخصیت ها و دشمن ها و حتی پازل های بازی، کوششی برای بهتر و بزرگ تر شدن نسبت به چیزی هستند که واقعا می توانند باشند. متاسفانه نتیجه این کوشش نه تنها به خلق تجربه ای انقلابی ختم نشده، بلکه بعضا ظرفیت های بازی را زیر می گیرد. با تمام اینها، Biomutant یک بازی دوست داشتنی است.

این بازی در یک جهانی پس آخرالزمانی روایت می شود. آینده؛ جایی که انسان ها سال هاست منقرض شده اند و حالا پستاندارانی پشمالو جای آنها را گرفته اند. پستاندارهایی که شکل و شمایلی شبیه حیواناتی مثل سمور، راسو و راکون دارند و راه و رسم مبارزه یا همان کونگ فو را بلدند.همه چیز از جایی آغاز می شود که شخصیت اصلی در غم از دست دادن مادرش به مبارزه با کسانی برمی خیزد که باعث و بانی مرگش هستند. اما قضیه به همین جا ختم نمی شود و در نهایت مثل تمام بازی های آخرالزمانی، همه راه ها به نجات دادن زمین از دست نیروهای بزرگ و بزرگ الجثه می رسد.

Biomutant یک بازی کاملا فرق دارد و این را می توان از نگاه اول به جهانی آن متوجه شد. از تنوع محیطی آن شامل محیط های سنگی، ساحلی، جنگل و حتی باتلاقی گرفته تا شهرهایی که به وسیله پستانداران نامتعارف بازی ساخته شده اند. چیزی که در تمام محیط های بازی به چشم می خورد، هارمونی رنگ و حال و هوای متفاوت پالت رنگی آن با پالت سیاه و سفید بیشتر جهانهای آخرالزمانی است.این مهم ترین وجه تمایز Biomutant است.

آشوب روی زمین

این که شخصیت اصلی چه شکل و شمایلی دارد یا به چه فنون رزمی مسلط است، به سلیقه شما برمی شود. Biomutant یکی از قوی ترین سیستم های شخصی سازی در یک بازی ویدئویی را دارد و برخلاف چیزی که به نظر می رسد، ظاهر و باطنش از هم جدا نیستند. مثلا شخصیت های باهوش سر بزرگ تری دارند، شخصیت های تانک پاهای بزرگ تر و در نهایت شخصیت های سریع، لاغراندام هستند. بازی برخلاف انتظار خودش را خیلی جدی می گیرد و این یک پارادوکس مجذوب کننده با جهانی نامتعارف و متفاوت آن ایجاد نموده است.

یکی از قوی ترین نقاط قوت Biomutant، سیستم قصه گویی آن است. راوی بازی دیوید شاو پارکر یک گوینده انگلیسی است که تمام کوشش خود را می نماید تا قصه بازی را شبیه داستان های اسطوره ای قدیمی و باستانی روایت کند و در این کار پیروز می شود.این اولین یا آخرین جایی نیست که Biomutant دست به نوآوری های جالب در ژانر خودش می زند. بازی حتی یک سیستم کارمای متفاوت نسبت به دیگر عناوین نقش آفرینی دارد که کوشش پشت آن قابل تحسین است.

در نگاه اول،با این که Biomutant شباهت های زیادی به مجموعه بازی هایی Batman Arkham یا Devil May Cry در بخش مبارزات دارد، اما ایده های نوی را هم اضافه می نماید که البته برای انقلابی بودن بازی کافی نیستند. Biomutant یک بازی خوش ساخت با ایده های نو و حرف های نو است که بعد از چند ساعت بازی،متاسفانه شما را یاد تمام بازی های اکشن نقش آفرینی دیگر می اندازد.

به روزرسانی نسل نهمی بازی برای کنسول های PS5 و Xbox Series X/S در آینده منتشر می شود.

مسعود تیموری - کارشناس بازی / ضمیمه کلیک روزنامه خبرنگاران