کیبورد QWERTY بزرگ ترین معمای حل نشده دنیای فناوری است - تنها پیامک

اسرار مردان مرده

تقریبا 150 سال پیش، ماشین تحریر محل کار را به طور چشمگیری دگرگون کرد و اواخر قرن بیستم چنین کاری را رایانه های شخصی انجام داد. دهه هاست که میلیون ها نفر در سرتاسر دنیا از کیبورد QWERTY برای تایپ کردن استفاده می نمایند. عجیب ترین نکته در خصوص تکامل کیبورد QWERTY این است که هیچکس به طور قطع نمی داند که چرا چنین چینشی انتخاب شده است. این در حالی است که طی سال های گذشته منابع مختلف دلایل زیادی را برای این موضوع مطرح نموده اند ولی برای هیچکدام از آن ها منابع موثقی وجود ندارد. در سال 1983 یک مقاله مفصل در خصوص این موضوع منتشر شد و در بخشی از آن آمده: به نظر می رسد هیچ علت روشنی برای استفاده از این چینش در کیبورد وجود ندارد و شک و تردید در خصوص منشا آن هنوز باقی است.

اگرچه نام مخترعان کیبورد QWERTY در تاریخ ثبت شده، اما علت استفاده از این چینش تا حد زیادی در تاریخ گم شده است. هیچ کدام از مخترعان قبل از مرگشان یادداشتی برای شرح انتخاب این چینش را از خود به جای نگذاشته اند. به همین دلیل طی یک قرن گذشته حدس های زیادی در خصوص این مطرح شده و در ادامه به تمام اطلاعات موجود در این زمینه می پردازیم.

داستان QWERTY با توجه به اطلاعات موجود

در سال 1867 یک ناشر روزنامه و مخترع به نام کریستوفر شولز با یاری کارلوس گلیدن، ماتیاس شوالباخ و ساموئل سوله کار بر روی ماشین تحریر را آغاز کرد. اگرچه شولز اولین مخترع ماشین تحریر محسوب نمی گردد، اما نوآوری های او منجر به فراوری اولین مدل ماشین تحریر تجاری پیروز در سال 1874 شد. آقای شولز در سال 1868 مدل اولیه ماشین تحریر خود را آماده کرد که کلیدهای آن مشابه کلیدهای پیانو بود و ضمناً برای چینش هم از ترتیب حروف الفبا استفاده شده بود. اما در سال های 1870-1871 با یاری ماتیاس شوالباخ، به جای طراحی مبتنی بر پیانو از 4 ردیف کلیدهای فشاری استفاده شد اما چینش حروف همچنان مبتنی بر ترتیب الفبایی بود.

آنچه بعد رخ داد در هاله ای از ابهام واقع شده است زیرا هیچ سند موثقی در خصوص اتفاقات پیش آمده وجود ندارد. در سال 1923 در گزارشی در خصوص این موضوع آمده: در اینکه شولز چینش نهایی کیبورد را طراحی نموده شکی وجود ندارد اما هنوز معین نیست که چرا چنین چینشی انتخاب شده است. در سال 1872، شولز و سرمایه گذار پروژه ماشین تحریر به نام جیمز دنزمور با همکاری یکدیگر چینش QWE.TY را ایجاد کردند که شباهت زیادی به کیبوردهای امروزی دارد ولی به جای حرف R از نقطه استفاده شده است. تا سال 1874، چینش QWERTY امروزی تا حد زیادی تکمیل شده بود ولی کلید M و نقطه ویرگول در مکان های دیگری قرار داشتند.

شرکت رمینگتون مجوز استفاده از این طرح را از شلوز و دنزمور خریداری کرد و ماشین تحریر Remington Standard No. 2 راهی بازار شد که مورد استقبال گسترده ای نهاده شد. مدتی بعد هم جای کلیدهای M و نقطه ویرگول تغییر پیدا کرد و طرح نهایی که امروزه از آن استفاده می کنیم، به وجود آمد.

اما چرا QWERTY؟

از آنجایی که شولز یا دنزمور هیچ سندی را در خصوص علت انتخاب چینش QWERTY از خود به جای نگذاشته اند، در این زمینه حدس و گمان های زیادی مطرح شده است. بعضی تاریخ نگاران می گویند که ماشین های تحریر مبتنی بر ترتیب حروف الفبا با مسائل زیادی روبرو می شدند اما با انتخاب چینش QWERTY سرعت تایپیست ها کاهش یافته و در نتیجه احتمال خرابی ماشین تحریر هم کم تر شده است. از سوی دیگر این تاریخ نگاران بر این باور هستند که با پخش کردن تعدادی از کلیدهایی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند، احتمال گیر کردن آن ها هم کاهش یافته است.

در رابطه با تئوری های مربوط به کاهش سرعت تایپیست ها باید بگوییم که مطمئنا شرکت سازنده ماشین های تحریر در پی فروش بیشتر آن ها بوده و به همین دلیل اگر چینش QWERTY واقعا سرعت تایپیست ها را تا حد زیادی کمتر می نموده، آمار فروش ماشین های تحریر موردنظر هم کاهش می یافت. در رابطه با استفاده از این چینش برای جلوگیری از گیر کردن کلیدها هم تئوری های مختلفی مطرح شده که سند و مدرک موثقی برای آن ها وجود ندارد. اما این تئوری همچنان هم مطرح می گردد زیرا یک شرح فنی قابل قبول برای ترکیب به ظاهر تصادفی کلیدهای کیبورد محسوب می گردد.

در سال 2011 محققان دانشگاه کیوتو ژاپن با انتشار مقاله ای اعلام کردند که این چینش در پی بازخورد از اپراتورهای تلگراف استفاده شده است. آن ها در این زمینه مدارک موثقی ارائه نداده اند ولی به این نتیجه رسیده اند که چنین چینشی کار این اپراتورها را برای تبدیل کد مورس به جملات معمولی راحت تر می نماید. اما این تئوری هم مانند موارد مشابه، بیشتر حدس و حدس است.

آنچه محتمل به نظر می رسد این است که شولز و دنزمور به هر علتی با چیدمان الفبایی آغاز کردند و آن را به طرحی تغییر دادند تا با محدودیت های مکانیکی و سلیقه شخصی آن ها مطابقت داشته باشد. اما واقعیت این است که با فوت شدن شولز و دنزمور، علت اصلی انتخاب این چینش هم با آن ها دفن شده است. در رابطه با تئوری های مختلفی هم که در این مورد مطرح شده باید بگوییم که بعضی کارشناسان و مورخان نمی توانند این واقعیت که منشأ چیزی را نمی دانند، بپذیرند و به همین دلیل حدس و گمان های مختلفی را مطرح می نمایند.

از ماشین های تحریر تا کامپیوترها

اواخر قرن 1800 محبوبیت ماشین های تحریر به طور انفجاری افزایش یافت و با توجه به اینکه بسیاری از افراد در ابتدا با چینش QWERTY روبرو شدند، این چینش ماندگار شد. در سال های بعدی چینش های دیگری هم طراحی شدند که هیچکدام مورد استقبال قرار نگرفتند. بعد از محبوبیت ماشین تحریر رمینگتون، دیگر شرکت ها به ساخت ماشین های تحریر مبتنی بر چینش QWERTY روی آوردند.

در دهه 1920، شرکت Teletype به ساخت ماشین تحریر الکترومکانیکی موسوم به تله پرینتر روی آورد و برای این دستگاه چینش QWERTY انتخاب شد. در دهه 70 میلادی شرکت IBM از کیبورد مبتنی بر 101 کلید استفاده کرد که به مبنای کیبوردهای موجود برای کامپیوترهای مختلف تبدیل شد. طبیعتا این کیبوردها هم از چینش QWERTY استفاده می نمایند.

با وجود اینکه کیبورد QWERTY محبوب ترین چینش محسوب می گردد، ولی باید خاطرنشان کنیم در بعضی کشورها چینش های متفاوتی مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان مثال کشورهای فرانسه، بلژیک و تعدادی از کشورهای آفریقایی از کیبوردهای AZERTY استفاده می نمایند و آلمان و اتریش هم از کیبورد QWERTZ بهره می برند. اما تمام آن ها مبتنی بر طرح QWERTY است که در سال 1874 پدید آمده است. شولز و دنزمور اسرار مربوط به علت انتخاب این چینش را با خود به گور برده اند ولی اختراع آن ها بیش از یک قرن بعد همچنان مورد استفاده قرار می گیرد.

منبع: How To Geek