ایمپالا؛ قدرتمندترین شورولت های تاریخ آمریکا - تنها پیامک

خودرویی با طراحی آیرودینامیک و زیبا که رگه هایی از سبک طراحی اروپایی هم در آن دیده می گردد. حتی عضلات روی گلگیر جلو هم بی شباهت به ستاره های نقره ای مرسدس بنز نبودند. اما خودرویی که در نهایت در سال 1958 به عنوان اولین نسل ساخته شد، تفاوت هایی عمده با مدل کانسپت داشت.

ماحصل کار تیم طراحی آقای هارلی ارل خودرویی بود که از دور فریاد من یک آمریکایی هستم! سر می داد. شورولت برای اولین بار از چراغ های دوتایی گرد در نمای جلو استفاده کرد. نسل اولش با استفاده از خطوط موشک وار و گرد اواخر دهه 50 میلادی شکل گرفت. جالب آن که نسل اول فقط به صورت 2 در کوپه و کانورتیبل، آن هم به مدت یک سال ساخته شد! مدل کانورتیبل را بل ایر ایمپالا هم می نامند. نسل دوم درست یک سال پس از معرفی نسل اول با شکل و شمایلی متفاوت روانه بازار شد. در کمال تعجب نسل دوم هم با انبوهی از مدل های مختلف فقط به مدت یک سال یعنی تا سال 1960 به فراوری رسید. نمای عقب این مدل یکی از عجیب ترین و در عین حال مجذوب نماینده ترین طرح ها در میان ساخت های شورولت به شمار می رود. در نمای روبه رو اما، خطوط گرد جایشان را به حجم های رادیکال تر داده بودند.

در اواخر سال 1960، شورولت نسل سوم ایمپالا را به عنوان مدل 1961 روانه نمایندگی های فروش کرد. این بار صبر مدیران کمپانی بیشتر شده بود و به همین علت فراوری نسل سوم تا سال 1964 ادامه پیدا کرد. طراحان در ساخت نسل سوم سعی کردند خطوط به کار رفته در طراحی بدنه را کمی به روز تر نمایند. به همین علت شکل خاص در صندوق عقب که هم چون دو بال پرنده بود، کاملا حذف شد تا نمای عقب طرحی ساده تر داشته باشد. روند تغییرات ایمپالا در طول 4 سال فراوری نسل سوم ادامه داشت. به طوری که در سال 1963 دیگر خبری از خطوط کناری بدنه و حجم های دهه 50 در عقب خودرو نبود. به این ترتیب بدنه ایمپالا طرحی ساده تر به خود گرفت. اولین شورولت ایمپالا SS (souper sport) هم که یک نمونه ویژه از نظر مشخصات فنی و تا حدی ظاهری بود در اواخر همین سال ساخته شد.

نسل پنجم در سال 1965 شکل گرفت. هر چند این نسل از ایمپالا باز هم مدرن تر از قبل شد، اما برای حفظ اصالت هم که شده المان هایی مثل 4 چراغ گرد در جلو را حفظ نموده بود. شورولت برای ایمپالای نسل پنجم انبوهی از پیشرانه های 6 و 8 سیلندر را در نظر گرفته بود که از جمله شاخص ترین آن ها باید به موتور های 8 سیلندر 427 و 454 اینچ مکعبی اشاره نمود. در سال 2014 نسل دهم این خودروی پرفروش به جهانیان معرفی گردید.

19میلیارد مقطوع؛ معاوضه با چند عدد ماشین روز

یک حساب کاربری در اینستاگرام، عکس این خودروی کلاسیک ایمپالا مدل 1959 را منتشر و با قیمت 19 میلیارد تومان برای فروش گذاشت.

برای کسانی که هنوز نمی دانند، می خواهیم یادآوری کنیم که نام ایمپالا به افتخار آنتلوپ آفریقایی به خودرو داده شد، زیرا سازنده خودروی خود را نه تنها به عنوان یک ماشین خانوادگی بزرگ بلکه به عنوان یک اتومبیل اسپرت قرار داد، به همین علت نام چنین حیوان متحرک برای آن ها بسیار مناسب به نظر می رسید.

طراحی ظاهری شورولت ایمپالا

وجه مشترک تمام خودرو های سواری کلاسیک آمریکایی، کاپوتی کشیده و عریض، صندوق عقبی کشیده و فاصله محوری زیاد است. نسل پنجم ایمپالا شش سال روی خط فراوری جنرال موتورز بود و مدل هر سال، ویژگی ظاهری منحصر به فرد خود را داشت.

قوس شیشه عقب این خودروها به داخل کابین است و دقیقا عکس خودرو های امروزی نصب شده است که در برخورد اول توجه زیادی را جلب می نماید و یکی از خاص ترین قسمت های خودرو همین شیشه عقب آن است.

طراحی داخلی شورولت ایمپالا

برخلاف خودرو های کوپه اسپرت آمریکایی مانند کامارو که در کشیده ای دارند، در این خودروها کاملا معمولی است. اما یک تفاوت عمده و اساسی بین این خودرو و سایر خودرو های اسپرت آمریکایی وجود دارد که آن هم تعبیه شیشه برای سرنشینان عقب است. در سایر خودرو های اسپرت کوپه، تنها با پایین دادن شیشه راننده و سرنشین جلو امکان گردش هوا به داخل اتاق وجود دارد. اما این خودرو با وجود دو در بودن، دارای چهار شیشه است و سرنشینان عقب قادر هستند تا به طور مجزا از سرنشینان جلو، شیشه جانبی خود را پایین آورند.

تودوزی داخل کابین این خودروها تماما چرم مشکی رنگ است. در آن موقع برخلاف حال حاضر، تودوزی پارچه و مخمل تنها روی خودرو های لوکس نصب می شد و تودوزی چرمی، روی نسخه های پایه نصب شده است. ایمپالا هم به عنوان یک خودرو سواری در طبقه میانه، دارای تودوزی چرمی بوده و تنها در تریم کاپریس، تودزوی مخمل یافت می گردد. اما به منظور زیبایی و القای کابینی لوکس به سرنشنیان، روی داشبورد و رودری ها، تزیینات چوبی نصب شده که روی آن ها، نشان آهوی ایمپالا قرار گرفته است. صندلی نیمکتی و یک تکه جلو، از ویژگی های شاخص خودرو ها است و به علت نصب شیفتر تعویض دنده در پشت فرمان، هیچ محدودیتی برای سوار کردن سه سرنشین در جلو وجود ندارد و به همین علت نیز، این خودروها دارای سه کمربند ایمنی به جای دو تا در ردیف جلو است. ضمن مجذوب نماینده بودن طراحی داشبورد، با نگاه اول به سادگی آن پی می بریم.

تجهیزات ایمنی و رفاهی شورولت ایمپالا

بسیاری از تجهیزاتی که امروزه روی خودرو های مقرون به صرفه قیمت نصب هستند، به عنوان آپشن روی خودرو های دهه 60 و 70 میلادی نصب می شدند. ایمپالا یک خودروی سواری خانوادگی نرم با تجهیزات رفاهی حداقل است و افرادی که در پی کابینی لوکس و مجلل می گردند باید به سراغ کاپریس بروند. ایمپالا دارای تجهیزات رفاهی مانند فرمان هیدرولیک، جعبه دنده اتوماتیک، تودزوی چرم، کمربند ایمنی سه نقطه ای، سیستم رادیو پخش، شیشه بالابر های دستی و سیستم تهویه مطبوع و کولر است که نسبت به سال 1972 میلادی، خودروی لوکسی محسوب می گردد.

مشخصات فنی ایمپالا

ایمپالا دارای تریم های متنوعی بوده و طیف گسترده ای از پیشرانه های شش و هشت سیلندر با قدرت های خروجی مختلف و کاربراتور های متنوع روی آن نصب بوده است. این خودروها به یکی از محبوب ترین و رایج ترین پیشرانه های شورولت مجهز بودند. قلب تپنده این پیرمرد قدرتمند، یک پیشرانه هشت سیلندر 350 اینچ مکعبی با آرایش سیلندر V است. این پیشرانه با دارابودن حجم دقیق 5733 سی سی قادر به فراوری بیشینه قدرت 165 اسب بخار و بیشینه گشتاور 380 نیوتن متر است. جنرال موتورز جعبه دنده های اتوماتیک و دستی مختلفی را برای ایمپالا عرضه نموده است. این خودرو، دارای یک جعبه دنده اتوماتیک سه سرعته با کد 350 است که قدرت و گشتاور پیشرانه این خودرو را به محور عقب منتقل می نماید. با این مشخصات این خودرو در مدت 12.7 ثانیه قادر است تا از حالت سکون به مرز 100 کیلومتر بر ساعت دست یابد و در نهایت قادر است تا به بیشینه سرعت 200 کیلومتر بر ساعت برسد.

پ