چرا تراشه های پرچم دار موبایل دیگر اهمیت گذشته را ندارند؟ - تنها پیامک

با نزدیک شدن به محدودیت های قانون مور، مشخص شد که هرگونه پیشرفت بیشتر از جنبه های مختلف گران تمام می گردد. از بین این موارد می توانیم به مصرف انرژی، تولید گرما و هزینه ساخت اشاره کنیم. در گذشته این محدودیت ها اجتناب ناپذیر بودند و به عنوان مثال کسی که به دنبال بهترین تجربه پردازشی بود، باید با این محدودیت ها کنار می آمد.

با این حال با پیشرفت های فرایندهای تولید، داشتن سخت افزاری که نیازهای شما را برآورده کند و تجربه رضایت بخشی را بدون نیاز به داشتن بهترین ها و گران ترین ها ارائه کند، امکان پذیر شد. در حال حاضر به جایی رسیده ایم که گوشی ها برای تقریبا تمام کاربران نیازی به بهره گیری از سریع ترین و قدرتمندترین تراشه ها ندارند.

تشنه برق

بهتر است در ابتدا محدودیت های مربوط به مصرف انرژی را در نظر بگیریم. همان طور که احتمالا می دانید، هرچقدر یک تراشه قوی تر باشد، برای فعالیت به انرژی بیشتری نیاز دارد. با کوچکتر و بهینه تر شدن فرایندهای ساخت، حالا تراشه ها برای تأمین انرژی همان تعداد ترانزیستور برق کمتری مصرف می کنند.

اما در حالی که این مشخصه می تواند برای تراشه های میان رده و پایین رده به معنای کاهش مصرف انرژی باشد، تراشه های پرچم دار با بهره گیری از این مشخصه تعداد ترانزیستورها را افزایش می دهند. این یعنی با وجود اینکه به لطف فناوری های جدید شاهد کاهش مصرف انرژی تراشه ها هستیم، اما تراشه های پرچم دار موبایل همچنان تشنه انرژی باقی می مانند.

در گذشته، این تراشه های پرچم دار موبایل امکاناتی را ارائه می دادند که مدل های ضعیف تر قادر به پشتیبانی از آن ها نبودند. به همین خاطر بهره گیری از این ویژگی ها، ارزش این را داشت که انرژی بیشتری را مصرف کند. اما این روزها، بیشتر گوشی های میان رده از طیف وسیعی از ویژگی ها پشتیبانی می کنند. مثلا می توانیم به پشتیبانی از دوربین های مبتنی بر رزولوشن بسیار بالا، اجرای بازی های سنگین و اپلیکیشن های پیشرفته واقعیت افزوده اشاره کنیم.

یک مثال عالی در این رابطه، تراشه اسنپ دراگون 765G است که گوشی هایی مانند وان پلاس نورد، ال جی وینگ و پیکسل 5 از آن بهره می برند. تمام این گوشی ها عملکرد خیلی خوبی دارند و با استفاده از آن ها، با جای خالی قابلیت به خصوصی روبرو نمی شوید.

موضوع مصرف انرژی یک تراشه، مستقیما بر طراحی کلیت گوشی تأثیر می گذارد. بزرگتر شدن گوشی های هوشمند لزوما به دلیل خواست کاربران نبوده بلکه شرکت ها چاره ای جز افزایش اندازه آن نداشتند. با افزایش قدرت تراشه ها، تولیدکنندگان باید ظرفیت باتری را افزایش می دادند و بنابراین اندازه بدنه گوشی ها روزبه روز بیشتر شد. یکی از دلایلی که شرکت ها به ندرت از گوشی پرچم دار اندرویدی جمع وجور رونمایی می کنند، به همین موضوع برمی گردد.

اپل از آنجایی که بر روی توسعه نرم افزار و سخت افزار گوشی های خود کنترل گسترده ای دارد، می تواند آیفون های کوچک بسیار قدرتمند را راهی بازار کند. اما در این زمینه اپل یک استثناء محسوب می گردد و اگرچه شرکت هایی مانند سامسونگ و هواوی در زمینه تولید تراشه های اختصاصی حرف زیادی برای گفتن دارند، اما در رابطه با کاهش مصرف انرژی تراشه ها هنوز نتوانسته اند به پای اپل برسند.

• از نسل جدید پردازنده ها در گوشی های اندرویدی چه انتظاری داریم؟

تولید گرما

یکی دیگر از عوارض جانبی افزایش سرعت، بحث تولید گرما است. وقتی که مقدار زیادی جریان برق راهی تراشه گردد و این تراشه هیچ کاری فیزیکی انجام ندهد، پس طبیعی است که این انرژی به گرما تبدیل می گردد.

در زمینه عملکرد تراشه، بخش مدیریت گرما اهمیت بسیار زیادی دارد زیرا گرمای بیش از حد می تواند عملکرد تراشه را تحت تأثیر قرار دهد. به همین خاطر کامپیوترهای دسکتاپ معمولا در زمینه انجام کارهای سنگین نسبت به لپ تاپ ها عملکرد بهتری دارند زیرا بزرگتر هستند و بهتر می توانند گرمای تولیدی را پخش کنند.

این در حالی است که تراشه های موبایل روزبه روز قدرتمندتر می شوند اما برای سیستم خنک کننده معمولا کار چندانی صورت نمی گیرد. با وجود قدرت زیاد این تراشه ها، آن ها معمولا در فضای محدود بدون تهویه یا سیستم خنک کننده فعال قرار می گیرند و توسط دیگر قطعات داغ احاطه می شوند. در این میان، بسیاری از شرکت ها از محفظه بخار و پنل های حرارتی برای کنترل گرمای تراشه استفاده می کنند که می توانند تا حدی گرمای تولیدی تراشه را کنترل کنند.

با توجه به این محدودیت ها، تولیدکنندگان گوشی های هوشمند تنها دو انتخاب دارند؛ یک اینکه سرعت تراشه ها را کاهش دهند تا حدبیشتر توان آن ها استفاده نگردد یا اینکه فقط برای مدت محدودی این تراشه ها به حدبیشتر سرعت خود برسند. بیشتر شرکت ها معمولا هر دو کار را انجام می دهند. در این بین شرکتی مانند ایسوس با ساخت یک گوشی غول پیکر مجهز به فن اکسترنال تلاش کرده این مشکل را برطرف کند که البته این یک راه چاره عملی برای تمام گوشی های هوشمند نیست.

تراشه های میان رده و پایین رده چنین مسئله ای ندارند. آن ها به لطف پیشرفت های مربوط به فرایند ساخت، از اندازه کوچک تر و مصرف انرژی کمتر بهره می برند و بنابراین گرمای کمتری را تولید می کنند. بدنه این گوشی ها حتی زمانی که توان تمام خود را به کار می گیرند، به ندرت بیش از حد داغ می شوند زیرا جریان برق زیادی روانه تراشه نمی گردد.

بخش بزرگی از تجربه کاربری به چیزهایی مانند بهینه سازی نرم افزار، رفرش ریت نمایشگر و سرعت حافظه داخلی و حافظه رم بستگی دارد. این ویژگی ها روزبه روز در تعداد بیشتری از گوشی های میان رده ارائه می شوند و یکی از دلایلی که اهمیت تراشه های پرچم دار موبایل رو به کاهش است، به همین موضوع برمی گردد.

هزینه ساخت

در نهایت باید به هزینه ساخت اشاره کنیم. ساخت تراشه های پرچم دار موبایل بسیار گران تر از دیگر تراشه ها تمام می گردد. برای شرکت هایی که تراشه های خود را طراحی و تولید نمی کنند، این هزینه حتی بیشتر است. طبق گزارش ها، شرکت ها برای خرید اسنپدراگون 865 حدود 160 دلار می پردازند که گویا اسنپدراگون 875 با قیمت بالاتری به دست شرکت ها می رسد.

برخی شرکت ها تلاش کرده اند تراشه های پرچم دار را در گوشی های ارزان قیمت تعبیه کنند. به عنوان مثال می توانیم به وان پلاس وان عرضه شده در سال 2014 و همچنین شیائومی پوکو F1 اشاره کنیم. اما در نهایت به دلیل قیمت بالای این تراشه ها که روزبه روز بیشتر هم می گردد، شرکت هایی مانند شیائومی هم از این رویکرد فاصله گرفته اند و تراشه های پرچم دار را همراه با گوشی های گران قیمت راهی بازار می کنند.

از طرف دیگر، گوشی هوشمندی مانند وان پلاس نورد نشان می دهد که می توان این فرمول را برعکس کرد و محصول جذابی به دست کاربران رساند. این گوشی از لحاظ ویژگی های مختلف تفاوت محسوسی با گوشی های پرچم دار ندارد ولی از تراشه میان رده بهره می برد و به همین خاطر تجربه کاربری جذابی را ارائه می دهد.

سخن آخر

در نهایت باید بگوییم که تراشه های پرچم دار موبایل فعلی نسبت به چند سال قبل جذابیت کمتری ارائه می دهند. بخش مهمی از این کاهش اهمیت به بهبود امکانات تراشه های میان رده برمی گردد که با مصرف انرژی و تولید گرمای کمتر می توانند توان پردازشی بسیار خوبی را ارائه کنند.

البته کاربرانی که مسئله ای با پرداخت حدود 1000 دلار برای خرید گوشی ندارند، مطمئنا به دنبال بهره گیری از جدیدترین تراشه پرچم دار هستند. اما این تراشه ها برای تقریبا تمام کارها بیش از حد تشنه برق، داغ و گران هستند و صادقانه باید بگوییم که عمدتا غیرضروری محسوب می شوند.

• پرچم داران را فراموش کنید؛ گوشی های میان رده روزبه روز جذاب تر می شوند

منبع: GSM Arena