به مناسب سالگرد قیام استقلال طلبانه مردم الجزایر؛ جنایت هولناک فرانسه در زمان اشغال الجزایر، خون ریختن به پای استقلال - تنها پیامک

به گزارش گروه وبگردی خبرنگاران؛با افول قدرت های اروپای قرون وسطی یعنی اسپانیا و پرتغال، رقابت بر سر مستعمره سازی این بار بین انگلستان و فرانسه کلید خورد، با این تفاوت که انگلیسی ها، زودتر از فرانسوی ها به بهترین مستعمره موجود یعنی هندوستان رسیده و این خوان نعمت را زیر سلطه خود بردند. بعد از سیطره آنگلوساکسون ها بر هند، نوعی از احساس یأس و حقارت بر فرانسوی ها مستولی شد چرا که آنها سالیان سال بر سر همه چیز با انگلیسی ها رقابت داشتند و حالا می دیدند که رقیب شان گل سرسبد مستعمره های عالم را از آن خود نموده و سر آنها بی کلاه مانده است.

هجوم همه جانبه به قاره سیاهفرانسوی ها بعد از چند حرکت ناموفق برای کوتاه کردن دست انگلستان از هند، به این نتیجه رسیدند که باید به دنبال ساختن مستعمرات خود باشند و فکر سیطره بر سرزمین مهاراجه ها را از سرشان به در نمایند. از همین رو نزدیک ترین و در دسترس ترین مسیر یعنی آفریقا را برای مستعمره سازی برگزیدند. الجزایر، مراکش، تونس، بورکینافاسو، ساحل عاج، گینه، مالی، موریتانی، نیجر، سنگال، توگو، بنین، کامرون، چاد، آفریقای مرکزی، گابون، جمهوری کنگو و ... گویی فرانسوی ها به قدری از کف رفتن هند برایشان سنگین بود که تصمیم گرفتند کل آفریقا را در ازایش مستعمره خود نمایند. مستعمرات فرانسه بین سال های 1919 تا 1939 حدود 12 میلیون کیلومترمربع را در بر می گرفت که چیزی حدود 8 درصد مساحت کره زمین بود! اما خب از آن جا که هیچ چیز ابدی نیست، فرانسه نیز نتوانست مستعمره های خود را تا همیشه حفظ کند و یکی یکی به همه شان استقلال داد، اما این میان استقلال الجزایر کمی سخت تر و دردناک تر از بقیه محقق شد.

خون ریختن به پای استقلالامروز یعنی یکم نوامبر 2018، درست 64 سال از شروع قیام استقلال طلبانه مردم الجزایر بر ضد استعمار فرانسه می گذرد. سازمان آزادیبخش الجزایر به ریاست احمد بن بلا، یک نوامبر 1954 در قاهره اعلام موجودیت کرد تا مبارزه بر علیه اشغالگران فرانسوی به شکل رسمی شروع گردد. از این تاریخ تا جولای 1962 که استقلال الجزایر توسط پاریس به رسمیت شناخته شد، طی 8 سال خشونت بسیاری از هر دو طرف اعمال و خون های بسیاری بر زمین ریخته شد که بخشی از این وقایع در فیلم ماندگار نبرد الجزیره ساخته جیلو پونته کوروو در سال 1966 به تصویر کشیده شده است.

اعطای استقلال به الجزایر را بیش از هر چیز باید به پای مشی شارل دوگل رئیس جمهوری وقت فرانسه نوشت کما این که استقلال اکثر مستعمره های آفریقایی فرانسه نیز در زمان زعامت دوگل روی داد. تصمیم دوگل برای دادن استقلال به کشورهای آفریقایی خصوصا الجزایر با مخالفت های داخلی شدیدی روبرو شد که یک شمه کوچک آن در فیلم ماندگار فرد زینه مان یعنی روز شغال به تصویر کشیده شد. در این فیلم برخی دولتمردان، سیاستمداران و نظامیان فرانسوی که مخالف اعطای استقلال به الجزایر هستند یک آدمکش را برای حذف دوگل اجیر می نمایند و... برای فهمیدن باقی ماجرا بهتر است خود فیلم را ببینید.

منبع: روزنامه شهروند

نبرد الجزایر!