پرندگان مومیایی از بخش تاریکی از تاریخ خبر می دهند - تنها پیامک

خبرنگاران| هرچه بیشتر به کویر لم یزرع آتاکاما شیلی نگاه کنیم، چیز های بیشتری دستگیرمان می گردد. پدیده های اسرارآمیز و شگفت انگیزی که گاهی به مسائل ماورایی و بیگانگان نسبت داده می شوند.

به گزارش خبرنگاران؛ اما در این مکان فوق العاده خشک، فقط آب و هوا سالم نبود که در دسترس نبود. ساکنان قدیمی انسان آن، در مکانی خشک شده که برای میزبانی آن ها مناسب نبود، دست به کار می شدند و با هر چیزی که به دستشان می رسید معامله می کردند.

به نظر می رسد گاهی اوقات پر های درخشان پرندگان رنگارنگ به بیابانی آورده می شد که متعلق به آنجا نبود، اما قرار بود در آنجا دفن شوند.

خوزه کاپریلس، باستان شناس مردم شناس از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا می گوید: آنچه ما از تعاملات قابل قبول با حیوانات اهلی می دانیم، با آنچه در آن موقع متداول بوده است، بسیار فرق دارد. بعضی از این پرندگان سرگذشت خوبی نداشتند. آن ها فقط برای فراوری پر نگهداری می شدند و به محض رشد، پر های آن ها کنده می شد.

متخصصان علوم غریبه در فرهنگ بومی آمریکا با همکاری پرنده شناسان جسد دوازده طوطی مومیایی شده را در بیابان آتاکاما پیدا کردند. در مجموع، حداقل شش گونه طوطی در پنج محوطه باستانی بیابانی کشف شدند، که مربوط به 1100 تا 1450 سال قبل از میلاد بودند.

در منطقه ها رشته کوه آند، پر های پرندگان گرمسیری یکی از مهمترین نماد های شرایط مالی، اجتماعی و مقدس در قاره آمریکا قبل از کشف این قاره به وسیله کریستوف کلمب بوده است. لباس ها و منسوجات بسیار ظریف حاوی پر های چند رنگ طوطی های گرمسیری، نشان دهنده قدرت، اعتبار و تمایز بود که به ویژه در میان نخبگان سیاسی و مذهبی مورد توجه قرار گرفتند.

در پشت داستان این پارچه های شگفت انگیز، پرندگان رنگارنگ احتمالاً در اسارت، به دور از جنگل های بارانی آمازون که روزگاری خانه آن ها بود، در سختی بسیار زندگی می کردند.

گاهی اوقات پر ها در جا های دیگر کنده می شدند و در ظروف مخصوص به قلمرو کوه های آند وارد می شدند، اما بقایای 27 طوطی و ماکائو که در اینجا تجزیه و تحلیل شده اند نشان می دهد که بسیاری از پرندگان دیگر به علت پر های پر پر زرق و برق شان، به طور خاص و عجیبی به بیابان آورده شده اند تا در آنجا زندگی و رشد نمایند.

تجارت پر در این منطقه، قدمتی بسیار بسیار طولانی دارد؛ به عنوان شاهدی برای این ادعا می توان به مومیایی های Chinchorro اشاره نمود که مربوط به 5 هزار سال قبل از میلاد هستند. هزاران سال بعد، پر ها هنوز یکی از ویژگی های مورد علاقه در پوشاک، کلاه، روسری و دیگر زیورآلات در این منطقه بود.

بیشتر پرندگان مومیایی شده مورد آنالیز در مطالعه تازه در اصل از یک سایت باستان شناسی به نام پیکا 8، که در نزدیکی یک جامعه کوچک بومی در صحرای آتاکاما واقع شده است و امروزه نیز وجود دارد، کشف شده اند. روزگاری، مردم این منطقه ها پرندگان خود را در کنار خود دفن کردند.

محققان با اشاره به اینکه دم طوطی ها اغلب برداشته می شده است، می نویسند: بیشتر پرندگان در ارتباط مستقیم با دفن انسان ها قرار گرفتند.

گاهی اوقات حیوانات در موقعیت های مفصلی قرار می گرفتند، منقار ها باز و زبان ها بیرون می آمدند؛ این حرکت شاید به شیوه های آیینی مربوط می شد که توانایی طوطی ها را در تقلید گفتار انسان نشان می داد. دیگران بال های خود را باز نموده بودند، گویی برای همواره در زندگی پس از مرگ اوج می گرفتند.

به نظر می رسد در طول زندگی بر روی زمین بسیاری از آن ها بال هایشان شکسته و پاهایشان بسته شده است. محققان بعلاوه شواهدی از بریدن منقار و پنجه طوطی ها هم پیدا کردند.

محققان میگویند هیچ ایده ای وجود ندارد که نشان دهد چرا آن ها اینگونه مومیایی شده اند. به نظر می رسد آن ها به وسیله شنل خود (یک حفره دفع نماینده و فراوری مثل)، که به حفظ آن ها یاری می کرد، تخلیه شده اند. بسیاری از مواقع، آن ها در پارچه یا کیسه پیچیده می شده اند.

آنچه مسلم است این است که به آسانی نمی توان این پرندگان زمین گیر را به بیابان برد. محققان تصور می نمایند که سفر از کاروان های لاما به احتمال زیاد ماه ها طول می کشد، اگرچه ممکن است بعضی از پرندگان از منطقه ها نزدیک به صحرا تهیه شده باشند و به عنوان حیوانات خانگی ارزشمند و گران بهایی نگهداری می شدند و به خاطر طیف رنگ شگفت انگیز پر های خود، به سرقت می رفته اند.

منبع: ScienceAlert

ترجمه اختصاصی از خبرنگاران | بابک زمانی