ایجاد پوشش های زیست فعال روی آلیاژ منیزیم به وسیله محققان کشور - تنها پیامک

وی گفت: با به کار بردن اجزای زیست فعال در سطح کاشتنی، شرایط بهبود بافت استخوانی آسیب دیده تسریع می یابد و همزمان با تجزیه پذیری کاشتنی در بدن، بافت استخوانی نو رشد نموده و جای آن را می گیرد.

وی با اشاره به فرایند پروژه گفت: در این طرح، با استفاده از روش PEO (که بر مبنای اکسیداسیون آندی فلزات در ولتاژی بالاتر از ولتاژ شکست دی الکتریک لایه های اکسید سطحی فلز است) پوشش اکسیدی چند جزئی حاوی اجزای زیست فعال (کلسیم، فسفر، سیلیسیم و فسفر) بر سطح آلیاژ منیزیم 31AZ ایجاد شد.

آذریان ادامه داد: با مطالعه بر روی متغیرهای فرایند، پوشش بهینه به لحاظ ضخامت، ویژگی های میکروسکوپی و خواص خوردگی و زیستی فراوری و در محلول شبیه سازی شده بدن به لحاظ تجزیه پذیری با گذشت زمان مورد ارزیابی نهاده شد.

این محقق با اشاره به نتیجه پروژه گفت: نتیجه، اثربخشی روش PEO در کنترل نرخ خوردگی منیزیم بود به طوری که با تجزیه پذیری آلیاژ دارای پوشش، رسوبات غنی از کلسیم و فسفر (مشابه فاز معدنی استخوان) بر سطح تشکیل می شد.

آذریان اضافه نمود: کنترل خوردگی آلیاژهای پایه منیزیمی و بعلاوه توسعه کاشتنی های تجزیه پذیر درون تنی از نتایج این پروژه است.

وی با بیان اینکه از این پروژه مقاله ای منتشر شده است، گفت: این مقاله تحت عنوان مکانیزم فرایند پوشش دهی اکسیداسیون پلاسمای الکترولیتی (PEO) و نقش متغیرها در ترکیب شیمیایی پوشش است که در ژورنال منیزیم و آلیاژها منتشر شده است.

به گفته این محقق، ادامه و نتیجه این پروژه منوط به انجام تست های زیستی تکمیلی و آزمونهای حیوانی است.

وی در مورد کاربردهای پروژه گفت: فراوری کاشتنی های استخوانی تجزیه پذیر با ویژگی تسریع ترمیم بافت استخوانی آسیب دیده از کاربردهای ویژه این پروژه محسوب می گردد.