لاهیجان در یک نگاه - تنها پیامک

لاهیجان یکی از شهرهای زیبا و سرسبز کشورمان است که در استان گیلان نهاده شده است و بزرگ ترین شهر شرق این استان محسوب می گردد. این شهر بعد از رشت و انزلی سومین شهر پرجمعیت گیلان است. این شهر در 45 کیلومتری رشت نهاده شده است و موقعیت آن در استان بسیار خوب و مناسب است.

لاهیجان عروس شهرهای گیلان است و به شهر چای نیز معروفیت دارد. لاهیجان در ناحیه کوهپایه ای واقع شده و تپه ماهورهای آن پر از بوته های چای است. حاج محمد میرزا کاشف السلطنه چایکار کسی بود که برای اولین بار چایکاری را به ایران آورد و بعد از مطالعات گسترده برای انتخاب مکان مناسب، لاهیجان را برای این کار انتخاب کرد. مزار او روی یک تپه چای نهاده شده است که زمانی از اموال خود کاشف السلطنه بود.

موقعیت جغرافیایی

لاهیجان در شرق سفیدرود و در ارتفاع 4 متری نهاده شده است. طبق آمار ارائه شده سال 95، این شهر 220 هزار نفر جمعیت دارد. لاهیجان در 50 درجه و صفر دقیقه شرقی و در 37 درجه و 11 دقیقه شمالی عرض جغرافیایی نهاده شده است و از شمال به دریای خزر، از شرق به لنگرود، از جنوب به دیلمان، از جنوب غربی به سیاهکل و از غرب به آستانه اشرفیه می رسد. این شهر در 50 درجه و صفر دقیقه شرقی و در 37 درجه و 11 دقیقه شمالی عرض جغرافیایی نهاده شده است. لاهیجان جلگه ای بوده و از رسوبات ناشی از سفیدرود به جا مانده است. شرق و جنوب لاهیجان را کوه های البرز، مانند شیطان کوه، گمل و آهتا کوه اشاره نمود.

تاریخ لاهیجان

در دوران اشکانی، دژی در 6 کیلومتری لاهیجان کنونی قرار داشت که به آن کهندژ می گفتند. در جریان حمله مغول، این دژ تخریب شد. قبل از اسلام، شهر از سه بخش کهندژ، شهرستان و بازار تشکیل می شد که در قرن 7 با حمله اولجایتو ویران شد و بعد از 20 سال، شهر را از نو بنا کردند. در زمان حکومت خاندان ناصروند، لاهیجان به همراه فومن، در غرب، شهر اصلی گیلان بود. قرن نهم هجری، دوران طلایی لاهیجان بود که در آن خاندان ناصروند سقوط نموده و خاندان کیا حکومت این خطه را به دست گرفت و تا قرن 15 در مسند حکومت ماند. امروزه در این شهر می توانید مقابر سادات کیایی را ببینید که همگی نشان از تاریخ و گذشته ی لاهیجان دارد. با روی کار آمدن صفویان و انتخاب رشت به عنوان مرکز فرمانداری استان، بعلاوه جایگزین کردن راه قزوین به دریای خزر از رشت و سفیدرود، لاهیجان نسبت به قبل از رونق افتاد. در سال های 1136 و 1147 گیلان به اشغال روس ها عایدی و در لاهیجان 2 پایگاه ساختند. در دوران جمهوری شورایی گیلان، باز هم لاهیجان زیر نفوذ روس ها نهاده شد.

دوران طلایی لاهیجان از نیمه دوم قرن نوزده و اوایل قرن بیست آغاز شد. تجارت ابریشم و کشت چای باعث رونق اقتصاد شهر شد. همان طور هم که قبلا گفته شد، کشت چای در ایران برای اولین بار در لاهیجان انجام گرفت و اولین کارخانه چای در سال 1932 در این شهر آغاز به کار کرد.

مردم شناسی

رشد جمعیت در لاهیجان کمتر از رشت و هم تراز انزلی است. طبق آمارهای ارائه شده، جمعیت این شهر در سال سرشماری سال 95، 167,544 نفر بوده است. اغلب مردم لاهیجان گیلک هستند و به کسانی که در ارتفاعات این منطقه زندگی می نمایند، گالش می گویند که آن ها هم تیره ای از گیلکان بوده و زبان شان هم گیلکی (بیه پیشی) است. البته زبان گفتاری مردم لاهیجان از نظر آوایی، واژگانی و بعضی ویژگی های دستوری با زبان گفتاری مردم زشت تفاوت هایی دارد.

لباس محلی

لباس مردم محلی این خطه از کشورمان جزو زیباترین و رنگارنگ ترین لباس های محلی در کشور و حتی دنیا است. لباس محلی مردان لاهیجان نمت کلاه، جلیقه (جلقته)، شلوار، چوموش (یا چموش که کفش چرم ساده ای است) و کت است که بسته به فصل جنس و ضخامت آن ها تفاوت دارد. زنان نیز روسری و سربند، پیراهن، کت، الجاقبا، دامن، گردتومان، جلیقه (جرقده)، چادر کمر، چادر شب، کفش و جوراب می پوشند.

غذاهای محلی

لاهیجان غذاهای محلی بسیار خوشمزه و خوش عطر و طعمی دارد که از این میان می توان به خورش مرغ و آلو، خورش سبزی فسنجان، شیش انداز گیلکی و میرزا قاسمی اشاره نمود.

سوغات و صنایع دستی

ابریشم، چای، کلوچه، کوکی، برنج، انواع مربا و ترشیجات، نان های محلی مثل خلفه، ماهی دودی و ماهی شور از سوغات معروف و محصولات اصیل لاهیجان است که می توانید در بازگشت از این شهر، تحفه ای برای عزیزان تان بیاورید.

از صنایع دستی لاهیجان می توان به منبت کاری، خراطی و نازک کاری با چوب، معرق روی چوب، حصیربافی، بامبو بافی، مروار بافی، سفالگری و سرامیک سازی، نقاشی روی کدو و نمد مالی اشاره نمود.

جاذبه های گردشگری

جاذبه های طبیعی و تاریخی لاهیجان هر ساله گردشگران را به سمت خود می خواند. این شهر یکی از مهم ترین مقاصد گردشگری استان گیلان است که مثل زمردی سرسبز در شرق این استان می درخشد. از دیدنی های لاهیجان می توان به بازار سنتی، آبشار شیطان کوه، تالاب سوستان، شیطان کوه، بام سبز لاهیجان، استخر لاهیجان، تله کابین لاهیجان، تالاب امیر کلایه (شیخ علی کل، شاله کل)، آرامگاه کاشف السلطنه و موزه تاریخ چای، مسجد اکبریه، پل کیسم، پل خشتی پاشاکی و شیخانبر اشاره نمود.